Jezus przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je».

Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?
Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?
Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi».
Mówił także do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy».

Mk 8, 34-9, 1

„Kto straci swe życie z powodu mnie i Ewangelii, zachowa je.”

Życie można stracić od razu – tak, jak to się dzieje w przypadku męczenników.
Można też tracić je po kawałku. Po minucie, po godzinie.

Tracić czas na modlitwie.
Tracić czas na czytaniu Pisma.
Tracić czas na adoracji.
Albo tracić życie dla Chrystusa – kiedy się wybiera tylko Jego. Wraz z powołaniem.

Kto tak traci czas, zachowuje życie.
Bo przebywanie z Tym, Który jest samym Życiem, daje życie.

Marta