Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie
i na wieki wysławiał Twoje imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
a wielkość Jego niezgłębiona.

Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła
i zwiastuje Twe potężne czyny.
Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu
i rozpowiadają Twoje cuda.

Mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych
i głoszą wielkość Twoją.
Przekazują pamięć o wielkiej Twej dobroci
i cieszą się Twą sprawiedliwością.

(Ps 145, 2-3. 4-5. 6-7)

Psalm chwalący wielkie dzieła Boga.
Gdy się słyszy jego słowa, na twarzy pojawia się uśmiech od ucha do ucha.
Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła…
Słyszę w tym psalmie wielkie wezwanie do dawania świadectwa. Wezwanie dla każdego z nas!

Nie tylko dla biskupów, księży w parafiach, sióstr zakonnych czy osób zaangażowanych w katechezę. Dla każdego z nas.

Kiedy choć raz doświadczysz miłości Boga i tego, co w Tobie czyni – nie możesz tego zatrzymywać tylko dla siebie. Czujesz się przynaglony do tego, by dawać świadectwo – słowem i czynem.
To jest wezwanie, które chcę dziś usłyszeć w tym psalmie.

Przykładem dnia jest św. Monika, która, uwierzywszy Bogu, trwała nieustannie na modlitwie, a na skutek tego jej świadectwa nawrócił się jej syn i późniejszy święty – Augustyn.
Chciałoby się powiedzieć: można?
Można.

Boanerges